Анх нэг ангид орчихоод Сайнбилэгтэй хамгийн түрүүнд танилцаж билээ. Гуанзанд ороод хоёулаа хуушуур идэх зуураа юу юу гэж ярьж байсныг би одоо ч тод санадаг. Сайнаа чи миний хамгийн сайн найз болоорой гээд л...
Удалгүй нэг жил болоод л солонгос яваад өгөхөөр нь хэдий баярлаж байсан ч гунигийн сүүдэр намайг дагаж байсан.
Солонгост байгаа болхоор улам хөндийрөөд л... Дээрээс нь нэт.т таархаараа Hi, Bye -аас өөр юмгүй болж дээ. Чатлаад суух зав байдаггүй болхоор хүний нутагт ганцаардаж байхад нь найз нь хань болж чадсангүй дээ. уучлаарай.
Сайнаагийн нэг чанар надад хамгийн их таалагддаг. Аягүй шудрага занатай.
Надад маш олон зүйл дээр ажиглагдаж байсан. Хааяа тэрнээсээ болж намайг гомдоож байсан ч би дотроо үргэлж "Сайнаа, ийм шудрага зан гаргаж байгаад чинь найз нь чамаар бахархаж байнаа" гэж хэлдэг. Тэгээд дараагийн удаа чамаас суралцдаг. Тэгээд л улам бүр хүндлэх сэтгэл төрдөг байхгүй юу. Тийм болхоор найз нь чамд зөндөө хайртай. Нээрээ Аягүй инээд муутай. Чанга чанга инээгээд л...
Бас аймаар унтамхай. Заримдаа багшийн өөдөөс харчаад хамгийн урд суучихаад л унтаад л байна. Шүлсээ гоожуулаад л... Гэхдээ одоо Солонгост очоод өөрчлөгдсөн биз дээ тэ? Энд ирээд унтах юм бол найз нь Цэргийн дуу бүжгийн чуулганы найрал хөгжимчидийг хоороор нь дуудаж байгаад бөмбөр тоглуулна шүү за!!! манай ах удирдаач нь байхгүй юу! Үнэхээр хүн болгонд байгаад байдаггүй агуу чанарууд миний найз Сайнаад байдаг болхоор би их хүндэтгэж явдаг. нууц шүү, битгий өөрт нь хэлээрэй. Онгирчихож магадгүй.
